Прекарна работа во медиумите

Датум

prekarna naslovna Во македонската јавност терминот прекарна работа е релативно непознат. Тоа го потврдува и истражувањето на ССНМ меѓу новинарите – за две третини од испитаниците во анкетата спроведена на оваа тема, зборот е сосема непознат. Но, тоа и не е чудно, терминот е релативно нов. Во употреба е некаде по Втората светска војна, а пофреквентна употреба има од 80-тите години на минатиот век.
Но, суштината на прекарната работа и на прекаријатот како посебна  класа на оние што се осудени на долготрајна, зависна, повремена или привремена работа, во целосна егзистенцијална и професионална несигурност, на работа на договори што траат одредено време, кои не даваат никакви права и заштита и кои можат да се раскинат без какви било последици за работодавачот, за жал, многу добро им се познати на новинарите и не само ним, како што се гледа во публикацијата што е пред вас.
Прекарната работа, независно дали се јавува во вид на лажни „хонорани соработници“ или со договори на определено време, како во Македонија, Босна и Херцеговина или Србија,  или како РДО статус во Хрватска или како „изнајмени“ работници во Црна Гора има една иста карактеристика – тоа е несигурна, непостојана, незаштитена и слабо платена работа која од новинарите прави фрустрирани, незадоволни  послушници.
Како што забележува еден од нашите автори „новинарството е дејност со нагласена потреба за професионална самостојност и финансиска независност“. Со непостојани вработувања, незаштитени и слабо платени, новинарите престануваат да бидат борци и чувари на демократијата, жртвувајќи го својот  професионален дигнитет за егзистенција.
Имено, големата несигурност која владее во редакциите во Македонија, Хрватска, Босна и Херцеговина, Црна Гора и Србија има драматични последици врз професионалноста, квалитетот и пред сѐ, врз слободата на журнализмот, а преку тоа и врз слободата на јавниот збор, квалитетот на јавната дебата, на правото на јавноста да биде информирана и така информирана да носи одлуки.
Прегледот на состојбите во регионот, од аспект на прекарната работа, покажува дека ваквиот вид работен ангажман сѐ повеќе зема замав, без каков и да е отпор во медиумската заедница. За прекарната работа не се зборува, таа се зема здраво за готово, како неизбежна судбина, а можноста од колективно (синдикално) организирање се третира како „мислена именка“, според зборовите на еден од анкетираните новинари во Македонија.

Симни ја публикацијата Прекарна работа во медиумската индустрија

Останати
објави

Сподели на...